Η Διεύθυνση Δίωξης Ηλεκτρονικού Εγκλήματος του Αρχηγείου Ελληνικής Αστυνομίας, ενημερώνει τους πολίτες για την εμφάνιση - σε διεθνές επίπεδο - μιας νέας έκδοσης κακόβουλου λυτρισμικού λογισμικού «Ransomware–Cryptoware» υπό την ονομασία «JNEC», που παρουσιάζει αυξημένο ενδιαφέρον, αφενός ως προς τη μέθοδο παραπλάνησης των υποψήφιων θυμάτων και αφετέρου ως προς τον τρόπο λήψης του κλειδιού αποκρυπτογράφησης.
Το συγκεκριμένο κακόβουλο λογισμικό JNEC εκμεταλλεύεται κενό ασφάλειας παλαιότερων εκδόσεων ευρέως χρησιμοποιούμενου λογισμικού συμπίεσης/αποσυμπίεσης αρχείων μολύνοντας πληροφοριακά συστήματα με την αποστολή μηνυμάτων ηλεκτρονικού ταχυδρομείου που εμπεριέχουν κακόβουλα επισυναπτόμενα αρχεία, κυρίως δε «παραποιημένες – αλλοιωμένες» φωτογραφίες γυναικών.
Μετά την εγκατάστασή του λυτρισμικού λογισμικού στο πληροφοριακό σύστημα:
• κρυπτογραφείται το σύνολο των αρχείων που εντοπίζει,
Eκδικητική απόλυση εργαζόμενης στο altsantiri.gr καθώς και τις άσχημες εργασιακές συνθήκες στο σάιτ του Λακη Λαζόπουλου, καταγγέλλει και δημοσιοποιεί η Συνέλευση βάσης για δημοσιογράφους «Κατάληψη ΕΣΗΕΑ».
Στο κείμενο αναφέρεται ότι η εργαζόμενη, παρότι ήταν καλή στη δουλειά της, απολύθηκε γιατί… μιλούσε πολύ ενώ περιγράφονται.. εργασιακές συνθήκες γαλέρας και αυθαιρεσίες που γίνονται στην συγκεκριμένη ιστοσελίδα, όπως η υποχρεωτική εργασία των εργαζομένων ακόμη σε μέρες αργίας. Εργοδοτικές αυθαιρεσίες βέβαια γίνονται σε όλες τις μεγάλες ιστοσελίδες με ελάχιστες εξαιρέσεις που επιβεβαιώνουν τον κανόνα. Μόνο που δεν καταγγέλονται και έτσι δεν βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Κακώς…
Αναλυτικά το katalipsiesiea γράφει: Μια εκδικητική απόλυση στο site altsantiri.gr όχι για λόγους δουλειάς, όπως εξήγησε η εργοδοσία, αλλά γιατί «ακούγεται και μιλάει περισσότερο». Γιατί, για να είσαι καλός εργαζόμενος δεν φτάνει να κάνεις τη δουλειά σου, αλλά πρέπει να ταιριάζεις και στη «φιλοσοφία» των αφεντικών, δηλαδή να μην διεκδικείς τα αυτονόητα εργασιακά σου δικαιώματα.
Η εκδικητική αυτή απόλυση πραγματοποιήθηκε σε ένα site ιδιοκτησίας Λάκη Λαζόπουλου, το οποίο χτίστηκε στη συνήθη επιχειρηματολογία των εργοδοτών ότι εδώ «είμαστε όλοι φίλοι», «είμαστε μια οικογένεια». Επιχειρηματολογία η οποία «δικαιολογούσε» από την πρώτη μέρα λειτουργίας του site μέχρι και σήμερα, την εργασία σε αργίες, γιορτές και απεργίες, χωρίς βέβαια την απαραίτητη προσαύξηση που δικαιούνται οι εργαζόμενοι και προβλέπεται από τη εργατική νομοθεσία.
Τον τελευταίο χρόνο όταν υπήρξε κοινό αίτημα των εργαζομένων να πληρώνονται με την προσαύξηση που δικαιούνται, όταν δουλεύουν μέρες επίσημων αργιών, η απάντηση της εργοδοσίας ήταν «πάρτε ένα ρεπό» μια άλλη μέρα. Την ίδια ώρα, βέβαια, οι εργοδότες είχαν επιβάλει αυτές τις μέρες η εργασία να είναι από το σπίτι, προκειμένου να μην υπάρξει κάποιος ξαφνικός έλεγχος στον χώρο εργασίας. Αναφορικά με τη δουλειά του Σαββατοκύριακου, οι εργαζόμενοι (που επίσης εργάζονται από το σπίτι τις μέρες αυτές) πληρώνονται μαύρα, κάτι βεβαίως που επηρεάζει και το ποσό της αποζημίωσης, καθώς αυτό υπολογίζεται με βάση τα «καθαρά» του πενθήμερου και όχι με την πραγματική εργασία των εργαζομένων, για έξι μέρες.
Τελευταία, ανακοινώθηκε στους εργαζόμενους ότι η σύμβαση/συμφωνία με την οποία προσελήφθησαν στο site (αν κάποιος/α δούλευε πρωί ή βράδυ ή ενδιάμεση βάρδια) αλλάζει, και το πρόγραμμα γίνεται κυλιόμενο, κάτι με το οποίο δεν συμφώνησαν όλοι και όλες, καθώς στερεί από τον/ην εργαζόμενο/η το δικαίωμα να προγραμματίσει σε σταθερή βάση όσα επιθυμεί, αφού μία εβδομάδα θα πρέπει να εργάζεται πρωί και την επόμενη βράδυ.
Τέλος, σχετικά με το δικαίωμα στην απεργία, τον πρώτο καιρό λειτουργίας του site δεν νοούνταν κάτι τέτοιο. Στην πορεία όσοι επιθυμούσαν να απεργήσουν το έκαναν, με τους περισσότερους όμως να δουλεύουν, στο όνομα των καλών σχέσεων και του «οικογενειακού κλίματος». Όταν λοιπόν οι εργαζόμενοι αποφάσισαν μαζικά να απεργήσουν, τους ζητήθηκε να ετοιμάσουν αρκετά θέματα «ψυγείου», ώστε την ημέρα της απεργίας η ροή να είναι πυκνή, ενώ για το επόμενο διάστημα από την απεργία, έπρεπε να αντιμετωπίσουν τον ψυχολογικό πόλεμο από τους προϊστάμενούς τους, για την επιλογή τους αυτή.
Μέσα σε αυτό το κλίμα ήρθε η απόλυση της εν λόγω συναδέλφου από το altsantiri, καθώς πέρα από το ότι «μιλάει» και δεν ταιριάζει με τη «φιλοσοφία του site», της λέχθηκε πως «το κλίμα είναι τοξικό και πρέπει να αλλάξει άμεσα». Εδώ πρέπει να σημειωθεί ότι οι «διαφορετικές φιλοσοφίες» δεν ενοχλούσαν τα τελευταία δύο χρόνια που η εργαζόμενη δούλευε στο siteκαι ειδικά όσο έκανε όλες τις -εργασιακές- χάρες που της ζητούνταν, με επιχείρημα το «καλό και οικογενειακό κλίμα».
Στην εν λόγω εργαζόμενη χρεώθηκε το κακό κλίμα που υπάρχει τελευταία στο site, ενώ μεταξύ άλλων έγινε αναφορά στη συνεχή της γκρίνια για τα χρήματα που λαμβάνει, τα οποία και με δική τους ομολογία δεν είναι αρκετά. Μάλιστα, οι εργοδότες δεν εμφανίστηκαν σίγουροι ότι η απόλυση θα κάνει καλό στο site και στη μελλοντική του εικόνα, αναφέροντας αόριστα ότι «ο χρόνος θα δείξει».
Γίνεται κατανοητό λοιπόν ότι οι εργαζόμενοι που κάνουν πολύ καλά τη δουλειά τους, προσφέρουν, είναι πρόθυμοι, είναι εργατικοί -σύμφωνα με οξύμωρη παραδοχή εκ μέρους της ίδιας της εργοδοσίας κατά την ανακοίνωση της απόλυσης- πρέπει να έχουν και ένα ακόμα χαρακτηριστικό για να την ικανοποιήσουν απόλυτα. Να μην διεκδικούν και να μη μιλούν για τα δικαιώματά τους. Αν το κάνουν, τιμωρούνται με την απόλυση και μάλιστα από ένα μέσο που διακηρύσσει αριστερές αξίες και πολιτικές που έχουν να κάνουν με εργασιακά δικαιώματα, καταγγέλλοντας τις κακές συνθήκες εργασίας σε άλλους εργασιακούς χώρους. Την ίδια ώρα που στο site απολύουν, ο ιδιοκτήτης του, Λάκης Λαζόπουλος ετοιμάζεται να ξεκινήσει καινούρια τηλεοπτική εκπομπή στο νέο κανάλι του Ιβάν Σαββίδη, το OPEN TV.
Στη δημοσιότητα δόθηκαν τα στοιχεία ταυτότητας καθώς και οι φωτογραφίες των δέκα μελών εγκληματικής ομάδας που άρπαζε, λήστευε και έκλεβε οδηγούς φορτηγών αυτοκινήτων που μετέφεραν εμπορεύματα εταιρειών, κατόπιν σχετικής Διάταξης της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Αθηνών.
Η σπείρα εξαρθρώθηκε στις 18 Νοεμβρίου από την Υποδιεύθυνση Ασφάλειας Δυτικής Αττικής.
Σε βάρος τους ασκήθηκε ποινική δίωξη για τα αδικήματα της σύστασης και συμμετοχής σε εγκληματική οργάνωση, της ληστείας τελεσθείσας από δράστες με καλυμμένα τα χαρακτηριστικά του προσώπου τους, τελεσμένη και σε απόπειρα, της αρπαγής κατά συρροή, της διακεκριμένης κλοπής, της νομιμοποίησης εσόδων από εγκληματική δραστηριότητα, της απάτης αντικειμένου ιδιαίτερα μεγάλης αξίας, του εμπρησμού κατ’ εξακολούθηση και της αποδοχής και διάθεσης προϊόντων εγκλήματος κατ’ επάγγελμα.
Συγκεκριμένα πρόκειται για τους συλληφθέντες:
1. ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ Θεόφιλο του Ιωάννη και της Ευθυμίας, γεννηθέντα στις 4-7-1983 στο Καζακστάν
2. ΞΑΝΘΟΠΟΥΛΟ Παναγιώτη του Αλεξάνδρου και της Αναστασίας, γεννηθέντα στις 21-8-1986 στο Καζακστάν
3. ΑΠΟΣΤΟΛΙΔΗ Βαλέριο του Γιούρι και της Χρυσούλας, γεννηθέντα στις 19-2-1980 στο Ουζμπεκιστάν
4. ΣΑΠΛΑΧΙΔΗ Γεώργιο του Παύλου και της Γκαλίνας, γεννηθέντα στις 3-4-1990 στο Καζακστάν
5. ΜΟΥΡΓΚΟΥΛΙΑΝΗ Αλέξανδρο του Εδουάρδου και της Ελένης, γεννηθέντα στις 10-11-1994 στην Αθήνα
6. ΒΑΣΙΛΕΙΑΔΗ Αναστάσιο του Ιωάννη και της Ναντέζντα, γεννηθέντα στις 22-05-1987 στη Ρωσία
7. ΠΕΤΡΙΔΗ Χαράλαμπο του Ιωάννη και της Βέρας, γεννηθέντα στις 31-8-1976 στο Καζακστάν
8. ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΔΗ Θεόδωρο του Αρχιλέα και της Ελένης, γεννηθέντα στις 30-3-1988 στο Καζακστάν
Και για τους μη συλληφθέντες:
9. ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ Ιωάννη του Νικολάου και της Ελένης, γεννηθέντα στις 15-6-1987 στο Καζακστάν
10. ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟ Κωνσταντίνο του Γεωργίου και της Ελένης, γεννηθέντα στις 17-12-1988 στο Καζακστάν
Η συγκεκριμένη δημοσιοποίηση, χρονικής διάρκειας έξι (6) μηνών, σύμφωνα με τη σχετική Εισαγγελική Διάταξη, αποσκοπεί στην προστασία του κοινωνικού συνόλου από την εγκληματική δράση τους και την αξίωση της πολιτείας για τον ποινικό κολασμό ομοειδών αδικημάτων που τυχόν αποκαλυφθούν επ’ αφορμή της παρούσης.
Στο πλαίσιο αυτό, παρακαλούνται οι πολίτες να επικοινωνούν με τους τηλεφωνικούς αριθμούς 210-5319306 της Υποδιεύθυνσης Ασφάλειας Δυτικής Αττικής και 210-6411111 της Διεύθυνσης Ασφάλειας Αττικής, για την παροχή οποιασδήποτε σχετικής πληροφορίας. Σημειώνεται ότι διασφαλίζεται η ανωνυμία και το απόρρητο της επικοινωνίας.
Πριν από λίγες ημέρες το Forbes αναρωτήθηκε εάν ο Νταβίντ Καϊτίδης είναι ο πρώτος αξιωματικός της αστυνομίας που θα γίνει επαγγελματίας ηθοποιός. Ας του δώσουμε λίγο χρόνο να το αποδείξει μέσα από την δουλειά του και ας ακούσουμε από τον ίδιο όπως ξετύλιξε το κουβάρι της ζωής του την πορεία του από την Σκύδρα και την Έδεσσα στην υπηρεσία των ΜΑΤ και από εκεί σε μία δεύτερη, πιο λαμπερή καριέρα στην Αμερική.
H ιστορία του ξεκινάει με την διάλυση της Σοβιετικής Ένωσης και την επιστροφή χιλιάδων ομογενών από την περιοχή του Καυκάσου. Οι γονείς του, που εγκατέλειψαν την πρωτεύουσα της σημερινής Γεωργίας, Τυφλίδα και μαζί με αυτή μία στρωμένη ζωή – ο πατέρας του ήταν μηχανολόγος μηχανικός και η μητέρα του χημικός μηχανικός – για μία καλύτερη τύχη, περιπλανήθηκαν σε διάφορες περιοχές της Βορείου Ελλάδας και από την Σκύδρα όπου γεννήθηκε το 1991 ο Νταβίντ Καϊτίδης κατέληξαν στην Έδεσσα.
Ζωηρό και δραστήριο παιδί ο μικρός Νταβίντ θα ακολουθήσει μία φορά τους γονείς τους στην βιβλιοθήκη της πόλης και θα ανακαλύψει νέους κόσμους να ανοίγονται μπροστά του. «Το καλοκαίρι, που δεν είχαμε σχολείο, περνούσα ώρες ολόκληρες και διάβαζα το ένα βιβλίο πίσω από το άλλο. Ακόμη και αυτά που δεν ήταν της ηλικίας μου. Εκεί γνώρισα και αγάπησα τα βιβλία του Καζατζάκη».
Πίσω στο σπίτι της οικογένειας Καϊτίδη, που ήταν πλέον αυτό μίας τυπικής ελληνικής οικογένειας υπήρχε η “πίεση” για καλούς βαθμούς. Για τον David δεν ήταν δύσκολο καθώς όπως λέει τα “έπερνε τα γράμματα”. Σημαιοφόρος από το δημοτικό, στο Γυμνάσιο και στο Λύκειο απουσιολόγος για έξι συνεχόμενα χρόνια. Την χρονία που έδωσε πανελλήνιες συγκέντρωσε 19.500 μόρια καταφέρνοντας να μπει στην ζηλευτή κατηγορία των “πρώτων των πρώτων” και να τιμηθεί από το πρόγραμμα αριστείας της Eurobank αλλά και την συντοπίτισσα του, τότε, Υπουργό Παιδείας Άννα Διαμαντοπούλου.
Η φλόγα του Καυκάσου έκαιγε βαθιά μέσα του και παρά τους άριστους βαθμούς ήταν και ένα όργισμένο νιάτο καταφέρνοντας αν και απουσιολόγος να έχει τις περισσότερες απούσιες στην τάξη του. Ιδιαίτερα αθλητικός τύπος δέθηκε με το ποδόσφαιρο το οποίο υπήρξε μία από τις «ζωές» του καθώς έπαιξε σε αρκετές ομάδες. «Η πρώτη μου επαφή με την μπάλα σε ομάδα ήταν σε ηλικία 5 χρονών και δεν σταμάτησα μέχρι που μετακόμισα στην Αμερική. Ήμουν πολύ τυχερός γιατί είχα ένα πολύ καλό προπονητή τον κ. Κώστα Παρίση ο οποίος μας έμαθε να αθλούμαστε με νοοτροπία επαγγελματία αν και ήμασταν μαθητές που παίζαμε ερασιτεχνικά. Με το που τελείωσα το σχολείο και κατέβηκα Αθήνα άρχισα να ασχολούμαι πιο ζεστά. Ξεκίνησα από την Νέων στην Ηλιούπολη η οποία τότε έπαιζε στην Football League, έγινα αρχηγός στην Νέων και μετά πέρασα στην ομάδα των ανδρών. Oι υποχρεώσεις μου όμως με την σχολή δεν μου επέτρεψαν να προπονούμε στον βαθμό που πρέπει για επαγγελματία αθλητή και έτσι συνέχισα το ποδόσφαιρο, που το αγαπώ και μου λείπει, σε πιο μικρές ομάδες όπως στα Κριεζά στην Εύβοια και στην ΑΟ Ποντίων στον Πειραιά».
Επιστροφή στον “πρώτο των πρώτων” Νταβίντ, ο οποίος είχε επιλέξει στο μηχανογραφικό των Πανελληνίων ως πρώτη του επιλογή την Σχολή Αξιωματικών της Αστυνομίας. «Γνωρίζουμε καλά πως είναι τα πράγματα στην ελληνική επαρχία σε ότι αφορά την επαγγελματική αποκατάσταση. Εγώ δεν ξέφυγα από την πεπατημένη. Από παιδί δεν μπορούσε να περάσει από το μυαλό μου ότι υπάρχει κάποια άλλη διέξοδος πέρα από το να εργαστώ στον δημόσιο τομέα. Δυστυχώς υπήρχε γύρω μου η νοοτροπία της ασφάλειας του δημοσίου με την “θεσούλα”, την σταθερή ασφάλιση και την πορεία προς την σύνταξη. Σαν άνθρωπος του αθλητισμού και της δράσης είδα στο πρόσωπο της Αστυνομίας μία θέση στο δημόσιο αλλά όχι στο γραφείο γιατί δεν τα πηγαίνω και τόσο καλά με τους κλειστούς χώρους».
Για την επιλογή του αυτή δεν θα το μετανιώσει «Η Σχολη Αξιωματικών της Αστυνομίας ήταν ενα μεγάλο σχολείο για εμένα και το επίπεδο των μαθημάτων ιδιαίτερα υψηλό. Ακόμη και σήμερα που έχω φύγει από τον χώρο μαθήματα που έχω διδαχθεί στην σχολή τα συναντώ μπροστά μου και μου είναι ιδιαίτερα χρήσιμα. Θεωρώ σημαντικό ότι την ίδια στιγμή που οι συνομήλικοι προσπαθούσαν να βρουν τα πατήματα τους η σχολή με είχε βοηθήσει να ωριμάσω και να έχω μία πιο κατασταλαγμένη είκονα». Η χρονιά που θα περνούσε την πόρτα της Σχολής ήταν και η χρονία που η Ελλάδα θα έμπαινε στα μνημόνια και ενώ όλων οι δουλειές έπαιρναν την κατιούσα αυτή των αστυνομικών χτυπούσε διπλοβάρδιες ώστε να “αντεπεξέλθει στις αυξημένες απαιτήσεις”.
Η αποφοίτηση του το καλοκαίρι του 2013 και η ένταξη του στην Υποδιεύθυνση Αποκατάστασης Τάξης – τα πάλαι ποτέ ΜΑΤ – θα τον βρουν παρόν σε ένα από τα σημαντικότερα γεγονότα της δεκαετίας. Το βάπτισμα πυρός θα το πάρει στο Κερατσίνι λίγη ώρα μετά την δολοφονία του Παύλου Φύσσα. «Οι ταραχές ήταν πρωτόγνωρες για εμένα. Χωρίς ιδιαίτερη εμπειρία καθώς είχα ενταχθεί στην μονάδα πριν από ένα μήνα βρέθηκα σε μία από τις βίαιες καταστάσεις που θα αντιμετώπιζα τα επόμενα τρία χρόνια στην Αστυνομία. Εκείνη την στιγμή δεν σκέφτεσαι τίποτα, δεν υπάρχει χρόνος να σκεφτείς το παραμικρό, αλλά έστω και στιγμιαία αναρωτιέσαι αν θα καταφέρεις να βγεις ζωντανός από όλα αυτά που συμβαίνουν γύρω σου. Ουσιαστικά ήμουν ακόμη ένα παιδί και δεν το κρύβω ότι έννοιωσα τον μεγαλύτερο φόβο που είχα βιώσει μέχρι τότε στην ζωή μου. Το βράδυ που γύρισα σπίτι από την ταχυπαλμία δεν μπόρεσα να κοιμηθώ».
Το βράδυ που γύρισα σπίτι, από το Κερατσίνι μετά την δολοφονία του Φύσσα, από την ταχυπαλμία δεν μπόρεσα να κοιμηθώ
Την παραπάνω εμπειρία μαζί με μία ακόμη περίπτωση όπου κόντεψε να καεί ζωντανός όταν σε μία αλλαγή βάρδιας στα Εξάρχεια, αντεξιουσιαστές επιτέθηκαν με βόμβες μολότωφ στην κλούβα της αστυνομίας, καταγράφει ως τις πλέον έντονες στην έως τώρα πορεία του στο αστυνομικό σώμα. «Διαφορετικά τα βλέπεις τα πράγματα όταν είσαι απ’ έξω, διαφορετικά τα βλέπεις όταν είσαι εντός. Εγώ χαίρομαι που τα είδα από πολύ μέσα και τώρα έχω την δυνατότητα να τα δω και από απόσταση. Όπως σε όλες τις δουλειές υπάρχουν άνθρωποι που είναι καλοί επαγγελματίες και αυτοί που δεν είναι και τόσο. Σε αυτό δεν διαφέρουν τίποτα τα ΜΑΤ. Εγώ προσπάθησα να κάνω όσο καλύτερα γίνεται την δουλεία, τίποτα περισσότερα και τίποτα λιγότερο.
Όταν έχεις να κάνεις με συγκρούσεις είναι μία ιστορία που είναι εξ ορισμού δύσκολη. Η αποστολή των ΜΑΤ είναι πολύ συγκεκριμένη και είναι ταραχές. Είτε αυτές είναι στους δρόμους, είτε στα γήπεδα, είτε σε διαδηλώσεις. Τα ΜΑΤ λειτουργούν σε καταστάσεις που δεν είναι όμορφες και όσο να προσπαθήσεις δεν υπάρχει όμορφος τρόπος να το προσεγγίσεις αυτό το θέμα. Η ιστορία αυτή είναι βαμμένη με άσχημα χρώματα από την αρχή».
Την περίοδο των δακρυγόνων ο David θα γνωρίσει τον έρωτα της ζωής του χάρη στον οποίο θα αλλάξει κεφάλαιο. «Η κοπέλα μου τότε, και σήμερα σύζυγος μου, η Victoria, είναι Αμερικανίδα. Από μικρός είχα μία κλήση στην διοίκηση επιχειρήσεων και στην Σχολή τα μαθήματα διοίκησης ήταν αυτά που κέντριζαν περισσότερο το ενδιαφέρον. Συζητώντας το μαζί της βρήκαμε ένα σχετικό μεταπτυχιακό πρόγραμμα στο Σαν Φρανσίσκο. Πριν από δύο χρόνια, πήρα άδεια άνευ αποδοχών από την υπηρεσία μου και κάθισα ξανά στα θρανία αυτή την φορά στον τομέα της διοίκησης επιχειρήσεων».
Η Αμερική είναι η χώρα των ευκαιριών και ο Νταβίντ Καϊτίδης θα αποδείξει ότι δεν αξίζει να αφήνεις καμία ευκαιρία χαμένη γιατί ποτέ δεν ξέρεις που μπορεί να σε οδηγήσει. «Η Victoria είναι φωτογράφος, όταν έψαχνα μία δουλειά που θα μπορούσα να κάνω παράλληλα με τις σπουδές μου, μου είπε “γιατί δεν πας να γίνεις μοντέλο”. Ήμουν τόσο άσχετος με τον τομέα που δεν ήξερα καν ότι τα μοντέλα πληρώνονται για αυτό που κάνουν. Φωτογραφήθηκα, έφτιαξα το book μου, βρήκα ατζέντη αλλά μέσα μου δεν πίστευα ότι αυτό το πράγμα θα δουλέψει.
Ήμουν τόσο άσχετος με το modeling που δεν ήξερα καν ότι τα μοντέλα πληρώνονται για αυτό που κάνουν
Το Σαν Φρανσίσκο διαθέτει 5-6 μεγάλα πρακτορεία, μέσα σε λίγο διάστημα δέχτηκα σχεδόν από όλα πρόταση να συνεργαστώ. Στα δύο χρόνια που δουλεύω έχω πάρει μέρος σε παραγωγές για την Google, την Hilton, την BMW, την Dolby και άλλες μεγάλες εταιρείες. Μετά τον πρώτο μήνα όμως άρχισαν να έρχονται προτάσεις πέρα από την φωτογράφιση που ήθελαν κάτι παραπάνω, την δυνατότητα υποκριτικής. Στάθηκα πολύ τυχερός καθώς βρήκα μία καλή σχολή υποκριτικής όπου με το που είδα μία παράσταση των μαθητών της κάτι έκανε κλικ μέσα μου και είπα “εδώ ανήκω”. Έβαλα το 150% των δυνάμεων μου και από τότε τα πράγματα άρχισαν να γίνονται όλο και πιο σοβαρά μέρα με την ημέρα».
Ο David Kait, όπως είναι πλέον το καλλιτεχνικό του όνομα, έχει συμμετάσχει ήδη σε δύο θεατρικές παραστάσεις στο Σαν Φρανσίσκο, η μία από αυτές ήταν ο Μάκβεθ του Σαίξπηρ, έχει κάνει περάσματα από αρκετές τηλεοπτικές σειρές και ετοιμάζεται να δει τον Σεπτέμβριο τον εαυτό του στο πανί καθώς συμμετείχε στην αβάπτιστη ακόμη νέα ταινία του Christopher Coppola.
Τα βήματα του τον φέρνουν όλο και πιο κοντά και στο Λος Ατζελες και το Χόλιγουντ καθώς όπως παραδέχεται στο γειτονικό Σαν Φρανσίσκο η παραγωγή είναι μικρή. Πριν από λίγες ημέρες βρέθηκε στο φεστιβάλ ελληνικού κινηματογράφου που πραγματοποιήθηκε στην πρωτεύουσα της Καλιφόρνια. «Ήταν μεγάλη μου χαρά που είδα από κοντά ανθρώπους που θαύμαζα την δουλεία τους όπως τον κ. Τάσο Μπουλμέτη, τον Φαίδωνα Παπαμιχαήλ, τον Σωκράτη Αλαφούζο που θυμόμουν από παιδάκι στην Λάμψη και ακόμη μεγαλύτερη χαρά που είδα ότι στην Ελλάδα γίνονται αξιοπρόσεκτες και ενδιαφέρουσες ταινίες. Για εμένα ήταν ξεχωριστή εμπειρία και έκπληξη να δω αυτά που έζησα στην ζωή μου μερικά χρόνια πριν μέσα από την ταινία Χρόνια Πολλά του Χρίστου Γεωργίου όπου ο πρωταγωνιστής της είναι ένας αξιωματικός των ΜΑΤ στην Αθήνα της κρίσης».
Παραδέχεται ότι ποτέ ως παιδί δεν είπε ότι θέλει να γίνει ηθοποιός όταν μεγαλώσει, όμως σήμερα που έχει κάνει βήματα που άλλοι θα προσπαθούσαν χρόνια για να τον φθάσουν, θεωρεί ότι όλο αυτό βρισκόταν μέσα του και απλώς δεν είχε εκφραστεί. «Κάτι που με ενδιέφερε από πολύ μικρή ηλικία, δεν ξέρω γιατί, ήταν η ανάλυση ψυχολογίας. Στα βιβλία του Καζατζάκη που με αυτά μεγάλωσα προσπαθούσα να καταλάβω γιατί λειτουργούσε με τον τρόπο που λειτουργούσε ο κάθε χαρακτήρας, το οποίο είναι μεγάλο κομμάτι της δουλείας μου τώρα. Κοντολογίς, είχα τις τάσεις όμως δεν είχα τα λόγια να πω αυτό που νιώθω, να το περιγράψω με χαρακτηρισμούς καριέρας».
Για το μέλλον, και μετά από όσα έχει ζήσει, έχει μόνο ένα μότο «Ποτέ μην λες ποτέ. Όπως έλεγα ότι ποτέ δεν θα πάω στην Αμερική έτσι δεν μπορώ να πω ότι δεν θα επιστρέψω στην Ελλάδα. Με ενδιαφέρει να εδραιωθώ εδώ ιδανικά και να κάνω ταινίες οι οποίες όταν επιστρέφει ο θεατής στο σπίτι του να σκέφτεται το νόημα τους πριν πέσει στο κρεβάτι. Δεν ξέρω όμως που θα με βγάλει, έχω την όρεξη, την διάθεση και την πίστη να το κυνηγήσω όσο πιο πολύ γίνεται. Ακόμη και να μην το πετύχω τουλάχιστον θα ξέρω ότι το έχω προσπαθήσει με όλες μου τις δυνάμεις».
Δήλωναν γονείς εξώγαμων παιδιών που δήθεν είχαν αποκτήσει με τσιγγάνες για να εξασφαλίσουν νόμιμη διαμονή στην Ελλάδα έναντι αδράς αμοιβής Δεκάδες αλλοδαποί δήλωσαν τα τελευταία χρόνια… γονείς εξώγαμων παιδιών που δήθεν είχαν αποκτήσει με τσιγγάνες, εξασφαλίζοντας έτσι τη νόμιμη διαμονή τους στην Ελλάδα! Αλλά και οι μητέρες εξασφάλιζαν μια γερή χρηματική αμοιβή από το κύκλωμα που τις έφερνε σε επαφή μέσω μιας δικηγόρου με τους παράτυπους αλλοδαπούς και τα μέλη του εισέπρατταν «μίζα»!
Το οργανωμένο κύκλωμα που εξαρθρώθηκε από την Ασφάλεια Λιβαδειάς, δρούσε από το 2014 με ιεραρχική δομή και το αποτελούσαν τέσσερις τσιγγάνοι, δύο άνδρες ηλικίας 43 και 21 και δύο γυναίκες 58 και 34 χρόνων και ένας 30χρονος Έλληνας. Οι «αρχηγοί» του, που ήταν η 58χρονη και ο 43χρονος, έπειθαν τσιγγάνες -ακόμη και συγγενείς τους!- πριν γεννήσουν να δηλώσουν ψευδώς ότι απέκτησαν παιδιά με αλλοδαπούς διαφόρων εθνικοτήτων, οι οποίοι πήγαιναν μαζί τους σε συμβολαιογραφικά γραφεία για να συντάξουν πράξεις αναγνώρισης των υποτιθέμενων παιδιών τους! Στη συνέχεια δήλωναν την αναγνώριση σε δημοτικό ληξιαρχείο. Οι «μαϊμού» γονείς -κυρίως Πακιστανοί- πλήρωναν «ταρίφα» ύψους 2.000 ευρώ για να ολοκληρωθεί η διαδικασία, από την οποία μπορούσαν πλέον να εξασφαλίζουν νομιμοποιητικά έγγραφα για να παρατείνουν την παραμονή τους στη χώρα ως γονείς ανήλικων ημεδαπών τέκνων. Από τα χρήματα αυτά, 500 ευρώ κρατούσαν τα μέλη του κυκλώματος και τα υπόλοιπα ήταν η αμοιβή της μητέρας!
Τα τέσσερα από τα πέντε μέλη του κυκλώματος συνελήφθησαν στη Λιβαδειά, μαζί με μια 19χρονη και δύο αλλοδαπούς ηλικίας 36 και 35 χρόνων, που ο πρώτος εμφανιζόταν ως ο «πατέρας» του παιδιού της νεαρής με μεσολαβητή τον δεύτερο. Στην κατοχή των δύο αλλοδαπών κατασχέθηκαν 2.340 ευρώ, από τα οποία 2.000 ευρώ προορίζονταν ως αμοιβή των μελών του κυκλώματος και της 19χρονης.
Σε βάρος των επτά συλληφθέντων, ο εισαγγελέας Πρωτοδικών Λιβαδειάς άσκησε δίωξη κατά περίπτωση για συγκρότηση και ένταξη σε εγκληματική οργάνωση, πλαστογραφία, απάτη, υφαρπαγή ψευδούς βεβαίωσης, διατάραξη οικογενειακής τάξης και παράβαση των διατάξεων του Κώδικα Μετανάστευσης και Κοινωνικής Ένταξης. Ως τώρα, έχουν εξιχνιαστεί 26 παράτυπες αναγνωρίσεις τέκνων από το 2014. Γι” αυτές, περιλαμβάνονται στην δικογραφαία και άλλα 46 άτομα, μεταξύ των οποίων 20 τσιγγάνες μητέρες ανήλικων παιδιών, 25 αλλοδαποί που εμφανίζονταν ως πατέρες και μία δικηγόρος.